maandag 5 juli 2010

"Het verhaal van 80 bloempjens,..."


80 Bloempjens in 'n mandje, zo pietepeuterig klein, en zo vol van dierbare momenten,...

Het begon allemaal 4 weken geleden toen 'n jongste dochter haar koffer pakte om bij haar ouders te zijn. Haar moeder zorgde al zes en een half jaar voor haar vader. En nu was het moment gekomen dat zij daar dringend 'n steuntje in de rug bij nodig had.
In de koffer zaten natuurlijk ook lapjes en quiltspulletjes. Want, bedacht de jongste dochter, als haar handen af en toe met wat lapjes mochten werken, dan bleef haar hoofd kalm en kon ze haar ouders alle aandacht geven die zij nodig hadden.
Natuurlijk had ze ook 'n quilt meegenomen, en s'avonds werd de blauw-witte SBS quilt op de bank in de woonkamer neergelegd. Zo kon zij dicht bij haar vader blijven.
De nachten waren kort, want haar vader was vaak onrustig. Elke keer als hij begon te bewegen stapte zij van de bank. Haar vader was elke keer blij verrast als hij de snuit van zijn jongste boven zijn hoofd zag,... "Ben jij hier ook?" "Ja pap, zei zij dan, ik lig heel dicht bij je,  kijk maar, 3 stappen bij je vandaan, daar op de bank,.."
 En met 'n glimlach om zijn mond ging haar vader dan weer slapen.


Die eerste week werden er allemaal verschillende kleurtjes in de bloempjens gestopt.
Het werd 'n bonte gezellige boel. Iets wat de jongste dochter heerlijk vond om te doen. Elke keer weer liet ze een 'af'' bloempje aan haar moeder zien. "Kijk mam, geinig hè,..." Ondertussen verzorgden zij samen haar vader. Allerlei kleine hapjes werden hem gegeven.
Vooral aardbeien, want dat waren altijd al zijn favorieten geweest,...


In de tweede week kwamen er bloemetjes bij die uit één dessin werden geknipt. Wat werden die leuk! Ondertussen was het huis van haar ouders een zoete inval geworden, van familieleden en vrienden die nog een laatste keer, héél stilletjes, héél dicht bij haar vader wilde zijn.

Haar vader ging steeds harder achteruit, en dat werd schrijnend duidelijk toen hij, de grootste voetbalfan allertijden,... niet meer in staat was om ook maar één seconde van de wedstrijd te volgen,... Heel Nederland juichde om de gewonnen wedstrijd. Maar haar vader sliep en had er geen idee van,...
Wat was dat verschrikkelijk.


In de zeer vroege ochtend van 29 juni, maakte de jongste dochter het 70e bloemetje. Op één of andere manier wilde dat absoluut niet lukken. Heel raar als je bedenkt dat het toch al de 70e was,... 't ronde middenstuk was veel te groot en enigszins uit haar hum, stopte zij het heel ver weg,...

Een paar uur later stierf haar vader. Gelukkig was zij er samen met haar moeder bij,...

Toen aan het eind van de dag iedereen naar huis was, en zij met haar moeder op de bank zat, besloot ze om dat speciale bloemetje 'n rondje te geven uit het gekregen overhemd van haar broer. Het knoopje liet ze erop zitten.


In de dagen daarna, bleef de jongste dochter op de bank slapen, drie stappen bij haar vader vandaan.
Hij was thuis opgebaard, en het voelde heel 'gewoon' om in deze laatste dagen nog over hem te waken. 5 Bloemetjes werden uit het overhemd van haar broer gemaakt. Ondertussen kwam er veel bezoek dat zeer ontroerd raakte bij de aanblik van haar vader, opgebaard op zijn vertrouwde plekje in de woonkamer, met heel veel bloemen om hem heen.


Op 3 juli, de dag van de begrafenis werd er één bloempje gemaakt. Pas heel laat, aan het eind van de dag,...

Een dag die heel mooi verlopen was met een kerkdienst, waar de kist van haar vader door haar kinderen de kerk in werd gebracht. Wat was zij trots op dat dappere stel! Jongste dochter wist zeker dat haar vader dat ook was!


De dag na de begrafenis was zij weer thuis, en daar maakte zij nog 3 bloemetjes. Dat was niet het enige dat uit haar handen kwam, want zij kreeg ook een enorme poetsaanval. Alles werd geboend en geschrobt, er werd gewassen en gestreken, en jongste dochter bleef maar doorgaan,...

Totdat het moment aanbrak dat er een 80e bloemetje gemaakt moest worden,... 80,... de leeftijd van haar vader,... en zij maakte het bloemetje van de boerenzakdoek, die haar vader al die tijd bij zich had gehad,...


De zakdoek die zij van zijn kussen had gepakt, nadat haar vader was gestorven, gewoon, omdat ze die zo dringend nodig had,... Toen kwamen de tranen,....
Nu zijn er 80 bijzondere bloemetjes gemaakt, tijdens 4 zeer speciale weken,...


Ze zijn schattig en haar heel erg dierbaar.

De bloemetjes zullen verwerkt worden in een quilt, zodat ze ,...later als ze ooit zelf een omaatje is geworden,.... tegen haar kleinkinderen kan zeggen,... die heeft oma gemaakt toen ze voor haar vader en moeder mocht zorgen,... in de laatste weken van 'Ons Pap', een heel bijzondere man.
En zij denkt daarbij aan de tekst op zijn bidprentje,...

"Een man uit duizenden. De trots die hij voelde voor zijn kinderen en kleinkinderen, zullen wij voor hem blijven voelen. Wij zijn dankbaar dat hij 80 jaar heeft mogen worden, maar 100 jaar hadden wij ook fijn gevonden. Hoe dankbaar wij hem ook zijn, nu overheerst het verdriet om het besef dat we hem enorm zullen missen". 



Bij het schrijven van dit bericht bedenkt jongste dochter dat Oranje toch wel heel erge mazzel heeft, want het is toch wel heel goed te merken dat haar vader, die zo'n enorme voetbalfan is, nu boven vanaf zijn wolkje een oogje in het zeil houdt.
Het zou haar dan ook niets verbazen als Nederland kampioen zou worden,...
Dit was het verhaal van de 80 bloempjens. Het leven gaat door. Gelukkig maar. Ons pap zal enorm gemist worden door ons allemaal. Want wat waren we gek met hem, en hij met ons.
Bedankt voor al jullie lieve steun en medeleven!